Deze winter markeert een keerpunt in de manier waarop Amerikanen infectieziekten benaderen. Jaren van afnemend vertrouwen in de volksgezondheidsinstellingen, in combinatie met beleidswijzigingen onder de huidige regering, hebben ervoor gezorgd dat individuen grotendeels verantwoordelijk zijn voor hun eigen bescherming tegen seizoensvirussen. Het traditionele raamwerk van gecoördineerde richtlijnen op het gebied van de volksgezondheid is aan het eroderen en maakt plaats voor een nadruk op persoonlijke risicobeoordeling en lokale besluitvorming.
De verschuiving weg van collectieve respons
Decennia lang functioneerde de volksgezondheid in de VS op basis van wijdverbreide vaccinatie, verbeteringen in de sanitaire voorzieningen en bewustmakingscampagnes voor het publiek. Ziekten als polio en pokken werden uitgeroeid en de mazelen werden onder controle gebracht. Dit succes bouwde vertrouwen op in instellingen als de CDC, waarbij uit Gallup-gegevens blijkt dat 94% van de Amerikanen nog maar twintig jaar geleden geloofde in het belang van vaccinaties voor kinderen.
Die consensus is echter gebroken. Het wantrouwen in de volksgezondheid nam tijdens de COVID-19-pandemie toe, aangewakkerd door desinformatie en politieke polarisatie. Tegenwoordig is slechts 69% van de Amerikanen het eens over de noodzaak van het vaccineren van kinderen. Het vertrouwen in de CDC zelf is gekelderd van 85% in 2020 naar slechts 50% in 2025. Deze erosie van vertrouwen valt samen met beleidsveranderingen onder de huidige regering, die het vertrouwen in vaccins actief heeft ondermijnd en de rol van federale leiding heeft gebagatelliseerd.
Het federale vacuüm en de stijgende zaken
Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services heeft onder de huidige leiding twijfel gezaaid over de werkzaamheid van vaccins en heeft zelfs aanbevolen ingrediënten uit griepprikken te verwijderen, ondanks het wijdverbreide gebruik ervan. Officiële aanbevelingen voor vaccinatie tegen COVID-19 zijn vervangen door vage oproepen tot ‘individuele besluitvorming’. Ondertussen is het griepvaccin voor dit jaar slecht afgestemd op de circulerende stammen, en de vaccinatiegraad ligt op het laagste punt in zes jaar. Minder dan 15% van de Amerikaanse volwassenen heeft een COVID-19-booster gekregen, waaronder slechts één op de drie senioren.
Dit beleidsvacuüm valt samen met een toename van het aantal vermijdbare ziekten. Uitbraken van mazelen zijn opnieuw opgedoken in staten als Texas, waar lokale gezondheidsfunctionarissen beperkte federale steun kregen. Het aantal gevallen van kinkhoest neemt toe als gevolg van de dalende vaccinatiegraad. De regering zwijgt over deze uitbraken, ook al dringen Republikeinse senatoren aan op publieke bevestiging van de waarde van vaccins.
Een nieuw tijdperk van doe-het-zelfgezondheid
Het resultaat is een gefragmenteerd landschap waarin individuen door hun eigen risicoprofielen moeten navigeren. Het traditionele begrip ‘volksgezondheid’ maakt plaats voor een focus op persoonlijke gezondheid.
Dit betekent dat u uw eigen risicofactoren moet beoordelen: leeftijd, gezondheidstoestand, blootstelling aan kwetsbare bevolkingsgroepen. Openlijk communiceren met familie en vrienden over uw voorzorgsmaatregelen is van cruciaal belang. Lokale gezondheidsgegevens zijn waardevoller dan ooit. Staatsdashboards en lokale adviezen bieden realtime inzicht in virale activiteit in uw gemeenschap.
Uw huisarts, als u die heeft, blijft een betrouwbare informatiebron. Voor mensen zonder arts bieden organisaties zoals de American Academy of Pediatrics aanbevolen vaccinatieschema’s voor kinderen. Particuliere gezondheidszorgallianties, zoals de West Coast Health Alliance, bieden gerichte aanbevelingen voor volwassenen.
Het eindresultaat
De winter van 2025 vraagt om een proactieve benadering van de gezondheid. De federale overheid is niet langer een consistente bondgenoot en het vertrouwen in de instellingen is uitgehold. Individuen moeten de verantwoordelijkheid nemen voor hun welzijn, hun risico’s inschatten en weloverwogen beslissingen nemen op basis van lokale gegevens. Het tijdperk van de volksgezondheid als collectieve inspanning is voorbij; dit seizoen staan we er grotendeels alleen voor.
